5 راه آشنا کردن کودکان با ارزش پول
کودکان باید یاد بگیرند که پول علف خرس نیست و دستگاه خودپرداز بانک، مجانی پول به کسی نمی دهد. در این مقاله راه های آموزش ارزشمندی پول به کودکان را مرور خواهیم کرد.
کودکان در 5 یا 6 سالگی شروع به بهبود و ارتقا مهارت های شناختی مورد نیاز برای درک مفاهیم اولیه ی پولی و مالی می کنند. مفاهیمی چون تشخیص سکه ها، درک چگونگی شمارش پول خرد و کنار هم قرار دادن مقادیر کم پول برای خریدن چیزهایی که می خواهند.
به غیر از آشنایی بچه ها با مبانی اقتصاد، آموزش های مالی فواید دیگری نیز دارند. اگر کوچک تر ها یاد بگیرند که چگونه عاقلانه خرج کنند، صبر و مهارت های برنامه ریزی در سایر بخش های زندگی آنها نیز تقویت خواهد شد.
می توانید برای افزایش آگاهی فرزندانتان درباره ی پول از روش های زیر بهره بگیرید:
درباره بانک به او اطلاعات دهید
فرزند شما باید بداند که در درون هر خودپرداز(ATM) یک دستگاه کوچک چاپ پول وجود ندارد که هر زمان و به هر مقدار که بخواهند به آن ها پول بدهد. برایش توضیح دهید که بانک درست مانند یک قلک است که شما پول هایتان را تا وقتی که بخواهید از آنها استفاده کنید در آن می گذارید. به او بگویید وقتی شما از آنچه در حساب تان است استفاده می کنید، در واقع از پول هایتان کم می شود تا زمانی که حقوقتان را دریافت کنید و بتوانید به حسابتان اضافه کنید. او باید بفهمد که شما نمی توانید هرچه می خواهید را بخرید و باید با دقت انتخاب کنید که پول خود را چطور و بابت چه چیز خرج می کنید.
مهارت های مالی و اقتصادی فرزندتان را پرورش دهید
می توانید با روش هایی جذاب او را با اشکال مختلف پول مانند سکه و اسکناس آشنا کنید. خرید کردن را تمرین کنید. برای این کار می توانید وسیله های مختلفی را در خانه انتخاب کنید و قیمتی برای آنها بگذارید. مقداری پول در اختیارش قرار دهید و تصمیمات او را برای خرید هر یک از آن ها به چالش بکشید.
کمی پول توجیبی به او بدهید
این پول باید به اندازه ای باشد که او بتواند برای خود چیزی های کوچکی مانند بستنی یا سنجاق سر را بخرد. دفعه ی بعد که می خواهید به خرید بروید از او بخواهید اگر قصد خرید چیزی را دارد، پولش را به همراه داشته باشد. اگر کودک تان از شما تقاضای بستنی کرد آنوقت چه؟ خب به او بگویید که باید صبر کند تا پول توجیبی بعدی خود را دریافت کند. اگر تسلیم شوید، در هدف تان شکست خورده اید.
اگر او چیز بزرگتری مانند یک اسباب بازی طلب کرد، به او کمک کنید تا حساب کند که نیاز دارد در هفته چه مقدار پس انداز داشته باشد تا بتواند آن چیز را بخرد. می توانید از یک ظرف پلاستیکی یا شیشه ای شفاف به عنوان قلک استفاده کنید تا بتواند بیشتر شدن تدریجی پول هایش را ببیند.
به آنها چیزی فراتر از خرید و خرج کردن پول برای خود را آموزش دهید. می توانید آنها را تشویق کنید که بخشی از پس انداز خود را به خیریه بدهند.
می توانید بابت کارهایی که در خانه انجام می دهند به آنها چیزی پرداخت کنید. اکثر کارشناسان در این باره هم عقیده اند که پول توجیبی بچه ها نباید تنها به کارهای روزانه ی آنها مربوط و محدود شود بلکه آنها باید در سایر کارهای خانه نیز کمک کنند؛ نه به این دلیل که چیزی بابت آن دریافت می کنند بلکه به این علت که آنها نیز بخشی از خانواده هستند.
اجازه دهید فرزندتان کمی پول خرج کند
زمانی که میخواهد خریدی انجام دهد به او کمک کنید تا مبلغ را درست بشمارد و خودش پول را به صندوقدار بدهد و برای باقیمانده ی پولش منتظر بماند. اگر او به جای اینکه صبر کند و پول توجیبی هایش را برای خرید چیز بهتری جمع کند، بخواهد برای چیزی که به درد بخور نیست یا نیازی به آن ندارد، پول زیادی خرج کند وظیفه ی شماست که انتخاب های مختلف را برایش سبک و سنگین کنید اما تصمیم نهایی را به عهده ی خودش بگذارید.
البته میتوانید برای خود حق وتو نیز قائل شوید! که اگر انتخابشان خیلی بد بود کلا ردشان کنید.
راه هایی برای کسب پول بیشتر به آن ها پیشنهاد دهید
کودکان باید یاد بگیرند که می توانند به پول هایشان اضافه کنند اما باید برایش کار کنند. لیستی از کارهایی که فرزندتان فراتر از کارهای روتین روزانه اش در ازای مبلغی که به او خواهید داد می تواند انجام دهد، آماده کنید؛ کارهایی مانند جارو کردن حیاط، مرتب کردن اتاق نشیمن و مبل ها و … .
این آموزش ها کارهای آسان و بدون هزینه ای است که همه ی ما می توانیم برای آینده ی بهتر فرزندانمان به راحتی آنها را انجام دهیم. شاید همین کارهای ساده باشد که از فرزندانمان مدیرانی موفق در زمینه های مالی و اقتصادی می سازد.
در بعضی از خانواده ها صندوق های قرض الحسنه ی خانوادگی وجود دارد که معمولا توسط یکی از افراد مشتاق به مسائل مالی و حسابداری راه اندازی و مدیریت میشود. شاید شما نیز چنین صندوق قرض الحسنه خانگی در خانواده ی خود داشته باشید. کمترین تاثیر این آموزش ها در کودکی ایجاد اشتیاق در آنها و کوچکترین نتیجه ی این اشتیاق راه اندازی چنین صندوق هایی توسط همین کودکان در بزرگسالی است.