گزارش حسابرسی چیست؟

گزارش حسابرسی گزارشی است حاوی نظر حسابرسی که حسابرسان مستقل پس از بررسی صورت های مالی و گزارش های مربوطه، آن را صادر می کنند. این گزارش ها شامل صورت های مالی، حساب های مدیریت و گزارش های مدیریت می شوند یا دیگران مانند گزارش های تطبیق آنها را ارائه می دهند. اغلب این گزارش ها بر اساس بررسی حرفه ای حسابرسان در برابر معیارها یا استانداردهای اندازه گیری صادر می شوند.

حسابرسی حساب های یک شرکت معمولا توسط یک حسابرس خارجی مستقل انجام می شود. گزارش حسابرسی نامه ای از حسابرس یک شرکت است که نتیجه نهایی فرآیند حسابرسی را اعلام می کند. حسابرس نظر خود را در مورد اینکه آیا صورت های مالی شرکت مانند ترازنامه تطبیق با اصول حسابداری عمومی پذیرفته شده است یا نه، بیان می دارد و اگر با مشکلات مادی روبرو هستند نیز آنها را نشان می دهد.

گزارش حسابرسی به طور کلی با گزارش سالانه شرکت ها همراه است. گزارش حسابرسی مورد نیاز بانک ها، موسسات مالی، سرمایه گذاران، طلبکاران, و رگولاتورها است. هنگامی که حسابرس یک گزارش تمیز صادر می کند به این معنی است که صورت های مالی شرکت کاملا مطابق با استانداردهای حسابداری است. یک گزارش نامعقول به شما می گوید که صورت مالی می تواند اشتباهاتی داشته باشد.

گزارش های حسابرسی برای شرکت ها بسیار مهم است. سرمایه گذاران برای ارزیابی سلامت مالی شرکت به گزارش حسابرسی اعتماد می کنند و بسیاری از تصمیمات مهم را بر اساس گزارش حسابرسی می گیرند. نهادهای نظارتی همچنین گزارش حسابرسی را می خوانند زیرا نشان می دهد که اطلاعات مالی گزارش شده چقدر دقیق است. هنگامی که گزارش حسابرسی با مشکلاتی همراه باشد، می تواند به طور جدی بر وضعیت و شهرت شرکت تاثیر بگذارد. داشتن روش های حسابداری خوب ضروری است تا حسابرسی حساب ها به خوبی پیش برود.

موارد استفاده از گزارش های حسابرسی

گزارش حسابرسی توسط بسیاری از ذینفعان، از جمله مدیریت واحد تجاری، مدیران، سهامداران، سرمایه گذاران، سازمان های دولتی، بانک ها و بسیاری دیگر استفاده می شود. در اغلب موارد، گزارش حسابرسی برای پرداخت صورت های مالی بیش از 12 ماه یا یک سال صادر می شود. سرمایه گذاران از گزارش های حسابرسی و گزارش های مالی برای ارزیابی عملکرد مالی و موقعیت مالی خود برای فرصت های سرمایه گذاری خوب استفاده می کنند.

سازمان های دولتی از گزارش های حسابرسی و صورت های مالی برای ارزیابی کامل و صحت اظهارنامه های مالیاتی استفاده می کنند. سهامداران و هیات مدیره از گزارش حسابرسی برای ارزیابی یکپارچگی مدیریت و شفافیت صورت های مالی استفاده نیز استفاده می برند.
گزارش های مختلف حسابرسی حاوی نظرات مختلف حسابرسی است و علت اصلی آن اشتباهات متفاوت موجود در صورت های مالی است. از این رو، انواع مختلف گزارش حسابرسی نشان دهنده سطح متفاوتی از اطمینان است.

انواع گزارش حسابرسی

یک حسابرس گزارش حسابرسی را منتشر می کند تا نظر خود را در مورد صورت های مالی شرکت بیان کند. چهار نوع رایج گزارش های حسابرسی:

گزارش های مقبول و استاندارد

این بهترین نوع گزارشی است که یک شرکت می تواند از حسابرس دریافت کند. گزارش تمیز گزارشی است که بیان می کند صورت های مالی شرکت کاملا مطابق با اصول پذیرفته شده حسابداری و عاری از هرگونه تحریفات بااهمیت است. این امر نشان می دهد که حسابرسان از گزارش مالی شرکت راضی هستند و از اصول حاکم و قوانین قابل اجرا پیروی می کنند. بیشتر ممیزی ها منجر به گزارش های حسابرسی تمیز و استاندارد می شوند.

گزارش های مشروط

دو موقعیت وجود دارد که در آن یک گزارش مشروط توسط حسابرس صادر می شود:

•    اگر تحریفات با اهمیت در صورتهای مالی وجود داشته باشد اما فراگیر نباشند.

•    اگر شواهد کافی برای پایه گذاری نظر حسابرسی وجود نداشته باشد، اما اثرات احتمالی هر گونه تحریفات با اهمیت فراگیر نباشند.

گزارش های اظهارنظر مردود

اظهارنظر مردود در گزارش حسابرسی بدترین گزارش ممکن است که شما می توانید دریافت کنید. اظهارنظر مردود به این معنی است که تحریفات در صورت های مالی هم با اهمیت هم فراگیر هستند. یک اظهارنظر مردود می تواند به شهرت یک شرکت صدمه بزند و حتی پیامدهای قانونی داشته باشد مگر اینکه مشکلات اصلاح شوند. این احتمال وجود دارد که خطاها به اشتباه رخ داده باشند اما ممکن است نتیجه کلاهبرداری نیز باشند. در صورتی که اظهارنظر مردود در گزارش های حسابرسی مشاهده شود، می تواند به عنوان فعالیت های غیر قانونی شرکت شناخته شود و مدیران شرکت های بزرگ ممکن است بابت آن با اتهامات فساد مالی مواجه شوند. سرمایه گذاران و رگولاتورها همچنین صورت های مالی شرکت را اگر حاوی اظهارنظر مردود در گزارش حسابرسی باشند، رد می کنند. اگر اشتباهاتی وجود داشته که اصلاح شده اند، شرکت ها باید صورت های مالی خود را برای گرفتن تائیدیه مجدد حسابرسی کنند.

گزارش های عدم اظهارنظر

حسابرس گزارش های عدم اظهار نظر را صادر می کند اگر:

•    حسابرس قادر به دریافت شواهد کافی حسابرسی برای ارائه نظر نباشد.

•    پاسخ های رضایت بخش برای سوالات خود دریافت نکرده باشد.

•    اثرات احتمالی اظهارات نادرست مادی و فراگیر باشند.

این اتفاقات ممکن است در صورتی رخ دهند که حسابرس از دسترسی به اطلاعات مالی خاص محروم باشد یا نتواند بی طرف باشد. گزارش های عدم اظهارنظر به این معنی است که وضعیت مالی شرکت نمی تواند مشخص شود.

مزایای گزارش های حسابرسی

•    تضمین صورت های مالی. گزارش های حسابرسی توسط یک حسابرس حرفه ای و مستقل صادر می شود که مستقل از مدیریت واحد تجاری است. گزارش صادر شده می تواند به مخاطبان صورت های مالی کمک کند تا اطمینان حاصل کنند که اطلاعات مالی تمیز هستند.

•    اثبات صلاحیت مدیریت سهامداری. به عنوان یک حسابرس که مستقل از مدیریت است، این گزارش می تواند ثابت کند که مدیریت صلاحیت سهامداری را دارد یا خیر. اما باز هم این مربوط به اصل و نظریه نمایندگی است.

•    از جمله الزامات قانون و مقررات است. اکثر کشورها نیاز به اشخاصی دارند که دارای معیارهای خاص هستند تا صورت های مالی خود را توسط حسابرسان مستقل بررسی کنند. این معیارها شامل گردش مالی سالانه، ارزش دارایی ها و تعداد کارکنان می شوند. حسابرس شاهدی است که می تواند به دولت ثابت کند که گزارش های مالی واحد تجاری با قانون مطابقت دارد.

•    نیاز سهامداران است. بسیاری از سهامداران شرکت ها تمایل دارند صورت های مالی آنها حسابرسی شود. این گزارش توسط کارشناسان مورد بررسی قرار می گیرد و با کلمات ساده ای بیان می شود تا برای بسیاری از سهامدارانی که سابقه مالی یا حسابرسی ندارند نیز قابل فهم باشد.

•    مورد نیاز شرکت مادر. بسیاری از شرکت های مادر که دارای شرکت های تابعه فعال در کشورهای دیگر و یا حتی در همان کشور هستند، به طور معمول نیاز دارند که صورت های مالی شرکت های تابعه خود را نیز حسابرسی کنند. این گزارش می تواند به آنها کمک کند تا شرکت های تابعه را به طور موثرتری مدیریت کنند.

•    کمک به ذینفعان برای درک وضعیت مالی و عملیاتی واحد تجاری. احتمالا یکی از مهم ترین نکات در این زمینه است. حسابرس ملزم به اعلام گزارش حسابرسی است تا نشان دهد آیا واحد تجاری مورد نظر با مشکلی مواجه است یا نه. مشکلات مالی و غیر مالی که می تواند واحد تجاری را در دوره قابل پیش بینی بعدی از تاریخ گزارش حسابرسی به سمت ورشکستگی سوق دهد.

محدودیت گزارش های حسابرسی

•    دامنه حسابرسی ممکن است توسط مدیریت محدود شود. یک بحث محبوب در موضوعات حسابرسی است. در استاندارد حسابرسی، حسابرسان باید حق دسترسی کامل به اطلاعات را داشته باشند که بتواند نظرات خود را در مورد گزارشات و صورت های مالی بیان کنند. اما در عمل، مدیریت ممکن است تمام تلاش خود را برای جلوگیری از دستیابی حسابرسان به برخی اطلاعات حساس انجام دهد. این عدم دسترس احتمالا به این دلیل است که مدیریت به حسابرسان اعتماد کامل نداشته تا مدارک محرمانه را در اختیار آنها قرار دهد. این مشکلات ممکن است مانع از این شود که حسابرسان بهترین و با کیفیت ترین گزارشات حسابرسی را ارائه دهند.

•    زمان بیش از حد محدود برای حسابرسان. در عمل حسابرس به طور معمول با محدودیت های زمانی مواجه است و مدت زمانی که برای بررسی خود نیاز دارند برای آنها فراهم نمی شود.

•    استقلال حسابرسان. منشور اخلاقی حسابرسان را ملزم به مستقل ماندن از مشتریان حسابرسی آنها می کند. این امر برای اطمینان از این است که حسابرسان هنگام انجام کارهای خود تعصبی نداشته و گزارش حسابرسی عادلانه صادر کنند.

•    خطراتی که ممکن است توسط حسابرسان تشخیص داده نشود: خطرات ذاتی و ریسک تقلب. استاندارد حسابرسی نیاز به حسابرسانی دارد تا برنامه ریزی حسابرسی مناسب و همچنین ارزیابی ریسک داشته باشند. این امر تضمین می کند که کیفیت حسابرسی حفظ می شود و خطرات حسابرسی شناسایی و به حداقل می رسد. با این حال، این عوامل نمی توانند سبب شوند تا حسابرس همه انواع تحریفات با اهمیت را از صورت های مالی حذف کند. به عنوان مثال، خطرات ذاتی و ریسک تقلب.

•    اطمینان و صلاحیت حسابرسان. این مورد هم نکته مهمی است. برای مدیریت یک موسسه حسابرسی، همه می دانیم که کسی که شرکت را اداره می کند، نیاز به داشتن صلاحیت اخلاقی و عملی دارد.

همانطور که در بالا ذکر شده چهار نوع گزارش حسابرسی وجود دارد و این گزارش ها به دلیل ماهیت تحریفات با اهمیت که توسط حسابرسان یافت می شود، متفاوت هستند. انواع مختلف گزارش های حسابرسی حاوی نظرات مختلف حسابرسی است. گزارش تمیز و استاندارد صادر شده برای صورت های مالی شامل هیچ تحریف مهمی نیست. از سوی دیگر، گزارش های مشروط در صورت های مالی که حاوی تحریفات با اهمیت است، صادر نمی شوند. حسابرس زمانی که بیانیه مالی شامل تحریف فراگیر است، گزارش مردود صادر می کند. اگر آنها زمان کافی برای بررسی صورت های مالی نداشته باشند، نظر خود را بیان نمی کنند.